Hann á afmæli í dag...

Jæja, haldiði ekki að húsbóndinn sé bara kominn á fertugsaldurinn!! Karlinn varð þrítugur á sunnudaginn með pompi og pragt. Úff... og mín sem er rétt um tvítugt ;o) Reyndum nú að gera okkur dagamun þrátt fyrir að planið sé að halda upp á áfangann á Bora Bora fljótlega, ykkur er að sjálfsögðu boðið í veisluna! Maron hélt því nú fram að hann væri enn 29 þar til fæðingartími rynni upp á Íslandi... með þeim rökum er hann fæddur á sjálfan kvennafrídaginn.

En hvað um þær vangaveltur, við fórum niður til St. Kilda í eftirmiðdaginn (þetta fer nú að verða fastur liður á sunnudögum) og Thelma Kristín fékk að fara aðeins í Luna Park, tivoli Melbæinga. Eftir stutta verslunarferð fórum við svo út að borða. Fórum á stað sem einungis býður upp á "all you can eat" hlaðborð. Fínt fyrir barnafólk, daman var ekki smá lukkuleg með að geta valið um spagetti, lasagna, pizzur og pylsur, svo ekki sé minnst á eftirréttina. Fyrir fullorðna fólkið sem gerir kannski aðeins meiri kröfur til matarins var þetta skítsæmilegt, kannski ekki staðurinn sem maður hefði valið hefðum við verið barnlaus, en gaman samt. Á eftir ókum við niður á strönd og fengum okkur göngutúr. Urðum þar vitni að mjög skemmtilegu sjónarspili. Yfir hinum helmingnum af Melbourne lá nefnilega óveðurský með þrumum og eldingum svo á meðan við vorum í rjómablíðu okkar megin horfðum við á ljósaspilið á himni ofan við hinn hlutann... ég hef nú bara aldrei séð nokkuð þessu líkt. Alveg magnað!

Sátum svo seinna um kvöldið yfir Júróvision afmælisþættinum (ég veit, frekar glatað!) Við erum búin að vera voða hissa yfir því hversu áhugasamir Ástralir eru um Júróvision en nú erum við sko búin að fá botn í málið... haldiði ekki bara að konungur Júróvisjón sé Ástrali... hélduð þið að Johnny Logan væri írskur.. well think again! Hann var sko ástralskur þegar hann vann fyrst fyrir Íra 1980, og hét meira að segja Sean Serrard takk fyrir. Olivia Newton-John keppti líka fyrir Bretland 1974 og Gina G sem keppti fyrir Bretana 1996 er líka Áströlsk svo í raun má segja að Ástralir hafi staðið sig betur í Júró en Íslendingar!!! En hvað um það sátum eins og sófakartöflur yfir þessu langt fram á nótt á milli þess sem við kjöftuðum við fjölskyldu og vini á Íslandi í símann. All in all bara nokkuð góður dagur... spurning hvort afmælisfagnaður á Bora Bora standist samanburð ;o)

Afmælismorgunverður... og smá Toblerone í desert!





Feðgin í tivoli


Vikan gekk annars sinn vanagang. Dans á mánudag og síðasti kínverskutíminn minn um kvöldið. Í bili alla veganna, þetta námskeið búið og ekki von á framhaldsnámskeiði fyrr en eftir sumarleyfi. Við mæðgur vorum svo að dúllast hér í blíðunni þegar Thelma Kristín var ekki í leikskóla og ég í vinnu. Á föstudaginn var aftur prógramm í skólanum. Læt hér fylgja nokkrar myndir þaðan.

Thelma Kristín að föndra snigil


Thelma Kristín og Inka finnska


Lentum í hellidembu á heimleiðinni og Maron hafði akkurat farið heim korteri á undan okkur með leikskólastöskuna með regnkápu og tilheyrandi! Fengum "far með regnhlifunum" hjá Sophiu og mömmu hennar (og pinkulitla bróður) heim til okkar en keyrðum þau í staðinn það sem eftir var af þeirra heimleið


Gengum líka frá öllum ferðagögnum fyrir Tahiti. Allir flugmiðar í höfn og nú er bara að bíða og hlakka til. Það fer nú heldur betur að styttast í brottför, aðeins 10 dagar til stefnu... and counting!

Fórum í verslunarferð á laugardag og Maron fékk sér linsur. Nauðsynlegt að geta átt sólgleraugu til skiptana á Tahiti! Fórum líka með þá stuttu í myndatöku. Þegar ég var í K-mart um daginn lét ég nefnilega plata mig til að taka þátt í einhverju happadrætti hjá ljósmyndaranum þeirra. Svo hringdu þeir auðvitað 3 dögum seinna og sögðu að ég hefði unnið "Discount prize"... haha afsláttarverðlaun!! Það fól sem sagt í sér að við áttum að borga 5 dollara "sitting fee" (sem við gerðum nú reyndar ekki) og svo fengjum við EINA mynd ókeypis. Ég ákvað nú samt að láta til leiðast og fór með dömuna í myndatöku... veit vel að við munum falla fyrir bragðinu og kaupa afganginn af myndunum! En reyndar leit þetta nú vel út hjá ljósmyndaranum og ég á von á krúttlegum myndum svo hvað með það þó við kaupum þær allar :o)

Jæja, látum þetta duga í bili. Sendi montblogg áður en við leggjum af stað til Tahiti!

Knús
Unnur Gyða

Litla fjölskyldan saman á ný

Hélduð þið nokkuð að ég væri hætt að blogga?? Hef ekki gefið mér tíma til að setjast við tölvuna síðan húsbóndinn mætti á svæðið.... eða sem sagt... húsbóndinn yfirtók skristofuna!!

Maron kom sem sagt heim að morgni föstudags fyrir rúmri viku síðan. Þrátt fyrir lítinn svefn undanfarna daga fór hann með okkur mæðgum í skólann í "ready set go" prógrammið. Það verður aðra hverja viku núna fram að sumarfríi í janúar. Tókum laugardeginum frekar rólega, Thelma Kristín var auðvitað að farast úr spenningi að sýna pabba sínum hvað hún er orðin dugleg að hjóla svo við fórum í hjólatúr í eftirmiðdaginn. Fórum í bíltúr á sunnudeginum, ákváðum að elta sólargloppurnar sem sáust á himni og enduðum úti á ysta tanga Mornington skagans, keyrðum í raun meðfram Port Phillip flóa frá Melbourne (sem stendur við hann miðjan) og alveg út á enda.

Svo tók auðvitað bara venjuleg vika við... Maron fór í vinnu á mánudag og Thelma Kristín í dansinn. Ég fór svo í kínverskuna um kvöldið. Við Thelma Kristín fórum aðeinsí bæinn á þriðjudag og um kvöldið fórum við út að borða. Var svo að vinna á miðvikudag og föstudag á meðan daman var í leikskólanum. Susanna kom með krakkana í mat á föstudagskvöldið. Kim, maðurinn hennar er í vinnuferð .... þetta helst alveg í hendur... Maron kemur og Kim fer. Þetta er í þriðja sinn sem við borðum saman en aldrei höfum við verið öll fjögur fullorðna fólkið! Okkur er nú samt boðið í afmælismatarboð til þeirra í lok október og þá er von á fullri mætingu.

Talandi um afmæli. Vanessa vinkona varð 5 ára í dag og það var sko "dress up party" í bakgarðinum hjá þeim. Þrátt fyrir ákafar tilraunir var ekki hægt að sannfæra Thelmu Kristínu um að vera neitt annað en prinsessa.... líklega var ég ekki eina mamman í þessum sporum því fyrir utan eina Rauðhettu voru allar hinar stelpurnar í afmælinu prinsessur - surprise!!



Við Maron vorum fljót að nýta okkur ókeypis barnapössun og röltum inn í St. Kilda á meðan afmælinu stóð. Fengum okkur góðan hádegismat og röltum um listamarkaðinn. Vorum næstum búin að fjárfesta í málverki í stofuna hjá okkur. Draumurinn er nú ekki úti enn... ætli við kíkjum ekki aftur næsta sunnudag og kaupum mynd.

Daman skemmti sér auðvitað konunglega í afmælinu. Hér eru myndir af henni og vinkonunum þegar við komum að sækja hana.


Thelma Kristín og afmælisbarnið
Vanessa, Sophia, Thelma Kristín og einhver frænka sem fékk að vera með á myndinni



Fórum meira að segja í gær og keyptum okkur rúm! Ekki seinna vænna, búin að vera á leiðinni í 2 ár! Skildum rúmið okkar eftir í Svíþjóð svo við myndum nú örugglega láta verða af því að fá okkur nýtt þegar við kæmum til Ástralíu. Þegar hingað var komið ákváðum við að kaupa gestarúm í Ikea til að byrja með, á meðan við fyndum almennilegt rúm, og á gestabeddanum höfum við nú sofið í 7 mánuði!

Eitt gullkorn. Í gær vorum við að ræða við Thelmu Kristínu hvað hún vildi verða þegar hún yrði stór. "Ég ætla að verða tjaldari"! sagði sú stutta. "Hmm... hvað gera þeir?" spurðu foreldrarnir furðu lostnir. "Þeir labba upp að vatni og tjalda og svona" var svarið "svona eins og Óli og Halldór!!!" Það er sem sagt komið nýtt nafn á Flubba á þessari fjölskyldu - Tjaldarar!!!!

Ætla að láta staðar numið í bili. Hef í raun frá minna að segja núna þegar Maron er kominn... mér sem finnst alltaf svo rólegt hér þegar hann er í burtu en þá er ég miklu duglegri að finna upp á einhverju skemmtilegu að gera fyrir okkur Thelmu... svona til að láta tímann líða hraðar! Nú erum við bara að dúllast og njóta þess að vera til hér í 22 stiga hita og sól!

Maron var að elda handa okkur grjónagraut... sjáið bara hvað Thelma Kristín er dugleg að borða


Alveg sprungin!


... og getiði hver fékk að vaska upp!





Kossar og knús
Unnur Gyða

Rólegheit í Elwood og hryðjuverk á Bali

Úfff... fjórar vikur liðnar, von á húsbóndanum heim á morgun. Það verður fínt að geta talað við einhvern aftur sem fæddist á síðustu öld ;o)

Lífið hefur annars verið með rólegra móti eins og gengur í einsemdinni. Vann á dótasafninu á föstudaginn, það er ágætis leið til að hitta aðra foreldra í hverfinu. Fór svo í strípur um eftirmiðdaginn (ekki það að Thelma Kristín hafi tekið eftir því!) og var nokkuð sátt. Minni var meira að segja boðið í partý á laugardeginum í tilefni af eins árs afmæli hárgreiðslustofunnar... maður er bara orðinn vildarkúnni!

Fórum í hjólatúr niður á strönd á laugardaginn... eða Thelma Kristín fór sem sagt í hjólatúr. Ég skellti mér bara í skokkgallann og hljóp með, það fer mjög vel saman..... alveg þangað til sú stutta datt á bakaleiðinni og skrapaði götuna illilega. Hún lá blóðug eftir, með góða rispu á hjálminum og keðjulaust hjól með laust stýri! Við urðum því að hægja á ferðinni og röltum heim þar sem hægt var að plástra sárin. Ekki voru nú meiðslin alvarlegri en svo að þegar ég bauð göngutúr á videoleiguna vildi daman sko bara hjóla. Mamman lagaði því hjólið og við skelltum okkur á videoleiguna með viðkomu á pizzeríunni. Á meðan við biðum eftir pizzunni létum við aðeins sjá okkur í hárgreiðslustofupartýinu (pizzerian og hárgreiðslan er hlið við hlið) og héldum svo heim í laugardagsleti yfir sjónvarpinu.

Skelltum okkur í bæjarferð á sunnudaginn í rjómablíðu. Vorum voða menningarlegar og fórum á listasafnið. Þar var í gangi sirkussýning fyrir börn. Thelma Kristín fékk að klæða sig eins og trúður, æfa sig að húlla og gera alls kyns kúnstir - hún var ofsa lukkuleg með þetta. Á eftir keyptum við okkur samloku og settumst út í grasagarð með nestið okkar (best að nota tækifærið á meðan fjölskyldumeðlimir með heymæði eru fjarverandi) og enduðum svo á rólóvelli sem búið var að byggja á Federation Square sem var þannig gerður að alltaf þegar börnin gerðu eitthvað, t.d. róluðu eða veguðu, þá pumpuðu þau vatni sem rann í krókaleiðum eftir bambusstöngum og vökvaði að lokum blómabeð þar sem verið var að rækta baunir!!! Þetta er partur af einhverri listasýningu sem er í gangi um alla borg.

Dansinn er byrjaður aftur eftir 2 vikna hlé. Við fórum á mánudaginn og það var mikið fjör að vanda. Haldiði ekki að dömurnar séu byrjaðar að æfa dans við Barbie lagið ... nú syngur Thelma Kristín "Come on Babrie, let's go party" allan liðlangan daginn!!!!!!!!!!!!!!!!!
´
Eftir hádegið fórum við mæðgur svo bara í golf í góða veðrinu. Það var kominn tími til að prófa þennan golfvöll sem er hér við enda götunnar. Hann er alveg frábær fyrir svona byrjendur eins og mig. Suttar og beinar brautir. Kemur sér líka vel þegar Thelma Kristín er að spila með mér því hún hefur ekki þolinmæði til að labba mjög langar brautir en það heyrðist sko ekki kveinstafur frá minni.

Sátum svo í rólegheitum úti á svölum á þriðjudagsmorgun. Mundi svo eftir að stinga gemsanum í samband upp úr hádegi en hann lá dauður ofan í tösku. Þá biðu okkar skilaboð frá Josie og Vanessu um að þær væru ekkert að gera heldur og vildu gjarnan hitta okkur. Það var auðvitað auðsótt mál og þær kíktu til okkar um hálf þrjú leytið. Varla voru þær komnar inn þegar síminn hringdi og Susanna hin finnska spurði hvort við vildum hitta þau á róló. Maður er bara að verða vinsæll!! Við drógum auðvitað bara Vanessu og co út á róluvöll og krakkarnir léku sér heillengi á meðan mömmurnar slúðruðu.

Leikskóli hjá Thelmu Kristínu í gær og ég dúllaðist í matarinnkaupum og öðrum heimilisstörfum. Höfum verið á svipuðum nótum í dag enda stór dagur á morgun þegar pabbinn mætir á svæðið. Auk þess er "Ready, set, go" prógramm í skólanum svo það verður nóg að gera.

Annars er það helst í fréttum hér að Ástralinn er enn að reyna að jafna sig á sprengingunum á Bali. Þetta snertir þá mjög hér enda Ástralar fjórðungur ferðamanna á Bali. Fjórir dóu í þetta sinn (88 í sprenginunum fyrir 2 árum) og 15 eru svo alvarlega slasaðir að þeir hafa verið fluttir á sjúkrahús í Singapore og Darwin. Héðan hafa líka verði sendir læknar og lögreglumenn til að aðstoða Indónesana enda eiga þessi tvö lönd mjög náið samstarf á öllum stigum þjóðlífins. Ég verð samt að segja að líklega er þetta síðasti naglinn í líkkistu indónesískrar ferðaþjónustu. Eftir sprenginar 2003 datt ferðamannaiðnaðurinn eðlilega niður og hafði nú rétt náð helmingi þess sem hann var fyrir þær. Við þetta bætist að Ástralar hafa í auknum mæli sniðgengið Bali að undanförnu út af ungum Áströlum sem hafa verði teknir þar með eiturlyf og hlotið meðferð og refsingu sem ekki þykir við hæfi (sérstalega eitt mál sem hefur farið illa í landann þar sem ung stelpa var dæmd í 20 ára fangelsi fyrir að smygla 4 kg. af hassi inn til Bali (NB FRÁ Ástralíu TIL Bali - sem fjárhagslega meikar ekki sens!) og margt í málinu sem benti til þess að dópinu hefði verði komið fyrir í tösku stelpunnar af spilltum flugvallastarfsmönnum - en Indónesar taka það ekki sem sönnunargögn sem gerist ekki innan indónesískrar lögsögu) Alla veganna, með sprengingarnar 2003, þessi dópmál, sprengingu á ástralska sendiráðið í Jakarta í fyrra og nú aftur hryðjuverk.... það þarf mjög mikið til að Ástralar fari að streyma aftur til Bali. Auðvitað er fólk sem predikar um að þetta megi ekki bitna á heimamönnum á Bali, þeir hafi lífsviðurværi sitt af ferðamönnum.... en ég held að þrátt fyrir góðan vilja þá fari fólk bara ekki þangað með fjölskyldurnar sínar á næstunni. Ekki ég alla vega!

Úff, gæti skrifað fullt fullt meira um þetta Bali mál enda varla talað um annað hér. Ég ætla samt að hlífa ykkur í þetta sinn og fara að snúa mér að matargerð.

Bið að heilsa á Klakann
Knús
Unnur Gyða