Carpe Diem

Litla - hmhm...stóra - snúllan mín er 7 ára í dag! Ég nenni ekki að halda langa ræðu um það hvað tíminn líður ótrúlega hratt og hvað mér finnst hún hafa fæðst í gær...bla bla - en samt líður manni alltaf þannig á svona dögum - og man skyndilega hvað maður yngist mikið með hverju árinu sjálfur (hóst hóst).

Afmælið hennar Thelmu Kristínar markar samt líka alltaf tímamót hjá okkur hér í Ástralíu. Það var jú, sælla minninga, 4ra ára afmælisdagurinn hennar sem hreinlega týndist í tímamismuni þegar við fluttum hingað. Lögðum af stað frá Íslandi 21. febrúar en þegar til Melbourne var komið var þar þegar kominn 23. febrúar! Það eru því nákvæmlega 3 ár síðan við fluttum til Ástralíu - þar sem við ætluðum jú bara vera í ár eða kannski tvö!

Það er því kannski viðeigandi að núna erum við alvarlega farin að hugsa til heimferðar. Það lýsir sér helst með því að við erum duglegri en áður við að njóta tímans okkar hér og stökkva til ef eitthvað spennandi býðst. Dæmi: Skelltum okkur á ströndina eftir skóla á mánudag í bongóblíðu. Ég hafði keypt fisk fyrr um daginn sem ég ætlaði að hafa í kvöldmatinn - en gat ekki hugsað mér standa í eldhúsinu þar sem við gengum heim af ströndinni, kófsveittar og þreyttar eftir sundið - keypum hambogara á leiðinni. Fórum aftur á ströndina eftir skóla daginn eftir - laxinn enn í ísskápnum og ég hafði mörg orð um það við vini okkar að ég yrði að fara heim og elda þennan fisk, það væri nú eða aldrei. Þegar heim var komið hófst eldamennskan, grænmetið komið í pottinn fyrir Elísu og laxinn lá á eldhúsbekknum - háttatími stelpnanna nálgaðist eins og óð fluga. Þá tilkynnti húsbóndinn; "Við erum að fara út að borða" - hver veit hversu mörg svona hlý og yndisleg kvöld við eigum eftir hérna megin - best að nota þau vel.... og familían hentist út á Ormond götu og sat þar í góðu yfirlæti með pizzu og hvítvínsglas (slash epladjús!).

Í gær var ég svo í sakleysi mínu að fara út með ruslið eftir kvöldmatinn - og hugsaði, eins og svo oft áður hversu yndislegt veðrið væri svona í kvöldhúminu - og ætlaði inn aftur að svæfa stelpurnar en snerist á hæli og skellti þeirri yngri í kerruna og eldri á hlaupahjólið og við drifum okkur út í smá göngutúr fyrir háttinn - alveg frábært, mun gera meira af þessu nú á síðustu og verstu....

Jæja, best að sækja afmælisbarnið í skólann. Við ætlum að bíða aðeins með veisluna sjálfa - vonandi verður hún í næstu viku. Skvísan mátti auðvitað velja matinn í kvöld og valdi McDonalds!!!! Reyndar ákveðinn McDonalds sem við keyrðum fram hjá um helgina - þar sem rennibrautin nær út um gluggann og inn aftur..... og það sem afmælisbörn biðja um ... það fá þau... ekki satt?

P.s. Síminn hefur ekki virkað hjá okkur síðan við komum aftur út, sem útskýrir spjallleti mína - biðst afsökunar á því elskur! Eini sénsinn er að stelast í vinnusímann hjá bóndanum þegar hann er ekki að nota hann - það gerist bara eiginlega aldrei!