Back Down Under

Jæja, sælt veri fólkið! Þá er maður mættur aftur "heim" eftir yndislega dvöl á Íslandi. Alltaf best að eyða jólunum í faðmi stórfjölskyldunnar. Verð samt að viðurkenna að maður fær nú smjörþefinn af því hvernig maður á eftir að sakna Ástralíu þegar við flytjum heim, er kominn með smá hnút í magann yfir þessu öllu saman - jedúddamía!

Stoppuðum í Singapore í 4 daga - bara frí hjá familíunni - ef maður getur kallað það frí að vera með tvö flugþreytt börn að reyna að skoða nýjan stað. Lítið sofið á nóttunni...mikið fram eftir degi og svo nýtti maður eftirmiðdaga og kvöld til að skoða Singapore. Sem betur fer er allt opið til 10 á þeim ágæta stað!! Urðum að byrja á smá verslunarleiðangri því okkar ástkæru starfsmönnum á Heathrow flugvelli tókst auðvitað að týna annarri töskunni okkar - já, ég sagði ANNARRI töskunni. Ekki spyrja mig af hverju þeim tókst að koma einni tösku í vélina en hinni ekki. Það gefur nú samt auga leið að taskan sem rataði í flugið okkar var auðvitað sú taska þar sem ég hafði pakkað öllum þeim hlutum sem við þyrftum örugglega EKKI að nota í Singapore, sem sagt vetrarfötum og jólagjöfum!

Notuðum annars tímann til að skoða Singapore lítillega bæði fótgangandi og í strætó. Fórum líka út á eyju þarna fyrir utan og horfðum á frábæra sýningu með laysergeislum, vatni, eldi, tónlist, flugeldum og fleiru - mjög skemmtilegt. Síðasta deginum eyddum við svo í dýragarðinum sem var einn sá flottasti sem ég hef komið í. Mikið gert upp úr því að hafa svæðin opin og búrin sem ósýnilegust.


~
Þessi lemúr hoppaði næstum á Thelmu Kristínu


Aparnir róluðu sér bara fyrir ofan hausamótunum á okkur

Litli apakötturinn minn!

Tókum kláf út í Sentosa eyju
Mæðgur á leið til Sentosa

Systur á siglingu


Thelma Kristín á Korean BBQ

Áttum svo bókað flug í gegnum Brisbane þar sem beina flugið til Melbourne var fullt. En við vorum svo heppin að Qantas menn breyttu þessu öllu fyrir okkur á síðustu stundu úti á velli og við fengum beint flug heim - munaði 6 tímum í ferðalagi svo þið getið ímyndað ykkur hamingjuna á liðinu.

Þegar heim var komið tók svo alvaran við. Skólinn hjá okkur mæðgum og vinna hjá bóndanum. Reyndar tókst nú Maroni að hafa með sér íslenska flensu í farangrinum (þeir hefðu nú mátt týna henni á Heathrow) svo hann var mikið heima við í síðustu viku enda gersamlega þegjandi hás.

Það var nú frekar ljúft að komast hingað í sólina þó það hafi verið fremur kalt fyrstu dagana - rétt um 20 gráðurnar, hehe! En þetta er allt að færast í betra horf, skreið yfir 30 gráðurnar í dag og við eyddum deginum í að þræða húsgagnaverslanir (!).

Ég held það sé loksins að komast rútína á Elísu. Þessi heimferð var dropinn sem fyllti mælinn hjá litla ferðalangnum mínum og hún hefur sofið hræðilega illa síðan við lögðum af stað frá Íslandi. En ég held að þetta sé nú allt að koma núna - síðustu 3 nætur hafa verið bærilegar. Það hefur heldur ekki bætt úr skák að hún hefur verið kvefuð greyið og svo er hún farin að standa upp í rúminu sínu og gerir það fram í rauðan dauðann - sama þó hún sé svo til sofnuð - um leið og maður sleppir af henni hendinni fer hún upp, og heldur sér svo dauðahaldi og orgar því hún veit ekki hvernig hún á að setjast niður.

Montprik!


Hæstánægð í nýju göngugrindinni


Sjáðu hvað ég get!

Mamma, ég held þú ættir að fara að kaupa hlið!


Held ég láti bara myndirnar tala sínu máli í þetta sinn - hin opinbera myndasíða er steindauð enn þá! Læt heyra aftur frá mér fljótlega.

Yfir og út