Aftur í Melbourne

Húff... þá er maður bara kominn aftur heim eftir nærri 2 mánaða fjarveru. Verð að segja að tíminn gersamlega flaug frá okkur á Íslandi, enda ekki að spyrja að leikslokum þegar maður skemmtir sér eins vel og við gerðum. Knús og kossar til ykkar allra sem eydduð með okkur kvöldstund eða tveimur.. eða þremur. Takk fyrir okkur!

Ferðalagið gekk annars vel eins og við var að búast. Thelma Kristín er orðin svo sjóuð í þessum flugferðum að það hálfa væri nóg. Fórum nú bara til London í fyrstu atrennu svo flugið var eins stutt og kostur er. Áttum að fara í loftið á sömu mínútu og Kristófer átti að lenda í Keflavík á leiðinni heim frá Benidorm. Við krossuðum allar fingur og tær í von um að okkar vél myndi seinka og viti menn, 40 mínútna seinkun varð raunin sem var nóg til að hitta á Kristófer örstutt og knúsa hann bless :o)

Gerðum ekki mikið af okkur í London. Skriðum inn á flugvallarhótel um 10 leytið, pöntuðum pizzu og lögðumst í bælið. Vorum svo mætt út á flugvöll um 10 næsta morgun, svo að London baby London verður að bíða betri tíma.

Lentum svo í Hong Kong að morgni næsta dags og eyddum honum næstum öllum í bólinu. Fórum nú aðeins út um eftirmiðdaginn og fram á kvöld. Þræddum göturnar í kringum hótelið okkar.. sem var mjög skemmtilega staðsett í Causeway Bay á Hong Kong eyju. Þetta er í fyrsta sinn sem ég kem út fyrir flugvöll í Austur Asíu og mér þótti endalaust gaman að drekka í mig lífið og menninguna. Átti í mesta basli með að halda munninum lokuðum svo nýtt og framandi var það sem fyrir augu bar. Mannhafið og matarlyktin stendur upp úr.. maður æddi bara áfram með straumnum, verst að maginn hafði litla list á óþekktum mat eftir flugið og kvöldið endaði á McDonalds. Þar hafði ég nú ekki einu sinni list á kjúklingaborgara, með fuglaflensuna í fersku minni. Kannski er ég orðin óþarflega paranojuð en eftir 6 vikur á Íslandi þar sem fólk þorir varla lengur niður að tjörn að gefa öndunum brauð er líklega best að hafa vaðið fyrir neðan sig á götum Hong Kong.

Fórum svo daginn eftir í leiðangur um götur og verslunarmiðstöðvar Hong Kong. Daman var nú orðin svo flugþreytt upp úr hádegi að pabbi hennar fór með hana upp á hótel í smá lúr. Mamman lét slíkt nú ekki stoppa sig í verslunarhugleiðingum en afraksturinn var samt heldur bágborinn. Hong Kong er ekki jafn ódýr og áður var. Í raun hefðum við átt að hugsa aðeins fram í tímann og fá okkur vegabréfsáritun til Kína. Í HK er nefnilega boðið upp á dagsferðir yfir landamærin (sem eru auðvitað ekki formleg landamæri lengur) og þar er víst verðlagið á allt annarri plánetu en við erum vön... munum það næst.

Eftir lúrinn fórum við upp á "Peak", hæðsta svæði Hong Kong eyju og nutum útsýnisins. Veðrið hefði mátt vera betra, það var rigning alla morgna en þurrt og skýjað í eftirmiðdaginn svo útsýnið var auðvitað frábært... en ekki jafnflott og það verður á góðum degi. Tókum svo ferjuna af Hong Kong eyju yfir til Tsim Sha Tsui þar sem við stóðum og nutum útsýnisins yfir Hong Kong eyju í myrkrinu. Ljósasýning hafði verið sett upp á mörgun háhýsanna svo þau skiptu litum og blikkuðu .. sem var auðvitað bara til að auka flottheitin. Enduðum daginn á "Outback", áströlskum veitingastað sem okkur hefur enn ekki tekist að finna í Ástralíu. Góðar steikur, góður bjór!



Síðasta daginn var svo farin langþráð ferð í Disney land. Það er skemmst frá því að segja að við skemmtum okkur konunglega. Garðurinn er splunkunýr og allt í toppstandi. Verst að fyrir vikið er hann líka vinsæll hjá heimamönnum og raðirnar í tækin því frekar langar. Það þarf auðvitað ekki að taka það fram að Thelma Kristín var í essinu sínu og gekk á einhverjum óþekktum gufum í flugþreytunni. Sofnaði reyndar í einni röðinni en það er nú ekki slæmt að vakna um borð í bát sem siglir í gegnum "frumskóginn" og fylgjast með fílum og flóðhestum leika sér í vatninu. Foreldrunum var nú eiginlega hætt að standa á sama með litlu ljóskuna okkar. Hún var eina ljóshærða barnið í garðinum og í svona raka verður hárið á henni ofurkrullað. Við tókum auðvitað eftir því að það var mikið horft á hana og hún fékk ótal bros frá ókunnugu fólki en það var nú fokið í flest skjól þegar Kínverjarnir vildu heldur fá að taka myndir af Thelmu en Tarzan!



Morguninn eftir var svo ferðinni heitið í Melbæinn hinn seinni. Vorum komin þangað á mánudagskvöldi og daman var svo mætt í skólann daginn eftir. Það var auðvitað voða spenningur að hitta vinkonurnar og mér skilst að það hafi skapast örtröð í skólastofunni því allar vildu skvísurnar jú sitja við hliðina á endurheimta ferðalangnum.

Erum svo smám saman að detta inni hversdagsleikann hér. Ég fór og hjálpaði til í skólanum á þriðjudaginn og svo aftur núna í morgun. Bara gaman að hitta allt fólkið aftur.

Við erum að vinna í sameina myndinar á tölvunum okkar Marons svo ég geti skellt þeim á netið, það ætti að gerast á allra næstu dögum.

Þökkum enn og aftur fyrir samveruna á Íslandi... við lofum að öll gestrisnin verður endurgoldin ef þið skellið ykkur down under!

Knús og kossar
Unnur Gyða