Ferdalagid
Logdum af stad i ferdina miklu thann 21. februar 2005. Brottfor fra Keflavik a manudagsmorgni, 40 tima ferdalag framundan. Ferdin var meira ad segja svo long ad Thelma Kristin var 3ja ara vid brottfor og 4ra ara vid komuna til Melbourne. Afmaelisdagurinn, 22. februar, gufadi upp i flugthreytu og timamismun.
Vid attum von a erfidri ferd med 4 ara barn medferdis en annad kom a daginn. Versti parturinn var i raun bidin i London en thar lentum vid um hadegisbil og attum bokad flug til Melbourne tha um kvoldid. Akvadum thvi ad nota taekifaerid og fara nidur i bae sem og vid gerdum. Heldur vorum vid nu samt framlag eitthvad og eftir einn kaffibolla a Starbucks i Oxford straeti heldum vid aftur upp a flugvoll enda vorum vid betur geymd i loungeinu thar.
Forum svo ut i vel uppur kl. 9 en satum i kyrrstaedri velinni i ruma klukkustund thar sem tolvugaeinn var ad uppfaera skemmtiprogram ferdarinnar - thetta er nu ekki einleikid hvernig tolvumal tefja alltaf fyrir okkur! Thegar uppfaerslu var loksins lokid thurfti audvitad ad afisa velina sem var ordin gegnfrosin eftir bidina en ad lokum komumst vid nu i loftid. Farkosturinn var 747 vel fra British Airways og tho madur hafi nu engan samanburd enn var thetta hid agaetasta fley. Thegar vid hofdum bordad kvoldmat var klukkan langt gengin midnaetti og su stutta ordin ansi threytt. Hun rotadist lika um leid og faeri gafst og svaf naestu atta timana eda thar til morgunmaturinn var borinn fram. Ad honum loknum var lent i Singapore til ad haegt vaeri ad thrifa og fylla a velina.
Okkur var sagt ad vid hefdum einn og halfan tima til stefnu og vid akvadum ad finna sturtur og hressa okkur thannig vid eftir svefnlitla nott (hja okkur Maroni alla veganna). Fundum fljotlega lounge med sturtum og vorum a leid inn thegar afgreidslustulkan kom hlaupandi a eftir okkur og spurdi hvort okkur vaeri alvara med flugnumerid sem vid hefdum gefid upp. Hmm ju thetta var okkar vel - ja en hun a ad fara i loftid eftir 20 minutur!!! Vid stodum tharna med handklaedin i hondunum og trudum varla okkar eigin eyrum - ja hreinlega trudum theim ekki og sogdumst samt aetla i sturtu! Eftir orstutt steypibad hlupum vid fram og fengum tha thaer frettir ad velin fari ekki fyrr en halftima seinna - eins og okkur hafdi grunad. Vid vorum tvi sallaroleg yfir thessu ollu enda stutt i hlidid okkar. Hid sama var samt ekki ad segja um starfsfolkid sem hafdi miklar ahyggjur af okkur og ytti fast a eftir thvi ad vid kaemum okkur af stad - gengu meira ad segja svo langt ad reyna ad koma okkur fyrir i golfbil fyrir express thjonustu ut ad hlidi - vid heldum nu ekki! Roltum svo i rolegheitum ut ad hlidi og komum timanlega thratt fyrir ad ferdinni hefdi aftur verid flytt um korter!
Seinni leggurinn fra Singapore til Melbourne reyndi adeins meira a thar sem daman var nu utsofin en foreldrarnir ekki. Thetta gekk samt allt mjog vel enda var su stutta med sjonvarp fyrir framan sig med 2 stodvum med barnaefni. Mamman var lika vel birg af afthreyingarefni og su stutta var fljot ad atta sig a thvi ad um leid og hun var buin ad fa leid a einu thurfti bara ad suda adeins i mommu og nytt dot kom upp ur toskunni! En that orladi varla a pirringi hja domunni og hun stod sig i alla stadi vel i ferdinni. Hun var meira ad segja svo spraek thegar vid gengum fra bordi ad folk sem stod fyrir aftan okkur horfdi a og brosti og sagdi svo sin a milli "ein i morgunleikfimi" .. eg var nu fljot ad snua mer vid og svara "she's been like this for seven hours!" En that er gott ad vita ad thad er haegt ad fara med hana a milli i einum rikk. Gerir oll ferdalog heim og tilbaka audveldari.
Vid lentum svo i Melbourne a midvikudagsmorgni - afmaelisdagurinn lidinn og sumir ordnir fjogurra ara. Vid skelltum okkur beint i morgunmat a hotelinu okkar og logdum okkur svo fram eftir degi.
Svona var sem sagt ferdin okkar i hnotskurn. Audveldari en aaetlad var og allir komnir heilu og holdnu a afangastad.
Vid attum von a erfidri ferd med 4 ara barn medferdis en annad kom a daginn. Versti parturinn var i raun bidin i London en thar lentum vid um hadegisbil og attum bokad flug til Melbourne tha um kvoldid. Akvadum thvi ad nota taekifaerid og fara nidur i bae sem og vid gerdum. Heldur vorum vid nu samt framlag eitthvad og eftir einn kaffibolla a Starbucks i Oxford straeti heldum vid aftur upp a flugvoll enda vorum vid betur geymd i loungeinu thar.
Forum svo ut i vel uppur kl. 9 en satum i kyrrstaedri velinni i ruma klukkustund thar sem tolvugaeinn var ad uppfaera skemmtiprogram ferdarinnar - thetta er nu ekki einleikid hvernig tolvumal tefja alltaf fyrir okkur! Thegar uppfaerslu var loksins lokid thurfti audvitad ad afisa velina sem var ordin gegnfrosin eftir bidina en ad lokum komumst vid nu i loftid. Farkosturinn var 747 vel fra British Airways og tho madur hafi nu engan samanburd enn var thetta hid agaetasta fley. Thegar vid hofdum bordad kvoldmat var klukkan langt gengin midnaetti og su stutta ordin ansi threytt. Hun rotadist lika um leid og faeri gafst og svaf naestu atta timana eda thar til morgunmaturinn var borinn fram. Ad honum loknum var lent i Singapore til ad haegt vaeri ad thrifa og fylla a velina.
Okkur var sagt ad vid hefdum einn og halfan tima til stefnu og vid akvadum ad finna sturtur og hressa okkur thannig vid eftir svefnlitla nott (hja okkur Maroni alla veganna). Fundum fljotlega lounge med sturtum og vorum a leid inn thegar afgreidslustulkan kom hlaupandi a eftir okkur og spurdi hvort okkur vaeri alvara med flugnumerid sem vid hefdum gefid upp. Hmm ju thetta var okkar vel - ja en hun a ad fara i loftid eftir 20 minutur!!! Vid stodum tharna med handklaedin i hondunum og trudum varla okkar eigin eyrum - ja hreinlega trudum theim ekki og sogdumst samt aetla i sturtu! Eftir orstutt steypibad hlupum vid fram og fengum tha thaer frettir ad velin fari ekki fyrr en halftima seinna - eins og okkur hafdi grunad. Vid vorum tvi sallaroleg yfir thessu ollu enda stutt i hlidid okkar. Hid sama var samt ekki ad segja um starfsfolkid sem hafdi miklar ahyggjur af okkur og ytti fast a eftir thvi ad vid kaemum okkur af stad - gengu meira ad segja svo langt ad reyna ad koma okkur fyrir i golfbil fyrir express thjonustu ut ad hlidi - vid heldum nu ekki! Roltum svo i rolegheitum ut ad hlidi og komum timanlega thratt fyrir ad ferdinni hefdi aftur verid flytt um korter!
Seinni leggurinn fra Singapore til Melbourne reyndi adeins meira a thar sem daman var nu utsofin en foreldrarnir ekki. Thetta gekk samt allt mjog vel enda var su stutta med sjonvarp fyrir framan sig med 2 stodvum med barnaefni. Mamman var lika vel birg af afthreyingarefni og su stutta var fljot ad atta sig a thvi ad um leid og hun var buin ad fa leid a einu thurfti bara ad suda adeins i mommu og nytt dot kom upp ur toskunni! En that orladi varla a pirringi hja domunni og hun stod sig i alla stadi vel i ferdinni. Hun var meira ad segja svo spraek thegar vid gengum fra bordi ad folk sem stod fyrir aftan okkur horfdi a og brosti og sagdi svo sin a milli "ein i morgunleikfimi" .. eg var nu fljot ad snua mer vid og svara "she's been like this for seven hours!" En that er gott ad vita ad thad er haegt ad fara med hana a milli i einum rikk. Gerir oll ferdalog heim og tilbaka audveldari.
Vid lentum svo i Melbourne a midvikudagsmorgni - afmaelisdagurinn lidinn og sumir ordnir fjogurra ara. Vid skelltum okkur beint i morgunmat a hotelinu okkar og logdum okkur svo fram eftir degi.
Svona var sem sagt ferdin okkar i hnotskurn. Audveldari en aaetlad var og allir komnir heilu og holdnu a afangastad.
posted by Unnur Gyda Magnusdottir at
4:42 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home